Dışarda yağmur var aklıma düştün
Camlar buğulandı ismini yazdım
Sokaklar misali kalbim ıslandı
Hasretime düşen acını öptüm

Dışarda yağmur var aklıma düştün
Camlar buğulandı ismini yazdım
Sokaklar misali kalbim ıslandı
Hasretime düşen acını öptüm

Geceye ay düştü yalnızlığıma sen
Bahara kır düştü benim gönlüme sen
Yollarına umut ektim her gece
Yüreğime düşen acını öptüm

Geceye ay düştü yalnızlığıma sen
Bahara kır düştü benim gönlüme sen
Yollarına umut ektim her gece
Yüreğime düşen acını öptüm

Yine bu kentin gecesine yağmur
Benim de payıma sensizlik düştü
Yusuf'unu kaybetmiş Yakup misali
Uykusuzluktan gözlerim kan çanağına döndü

Aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda
Varlığınla yokluğun arasında savaşıyorum
Sensiz kalma ihtimali
Dört duvar arasında sıkışmış bir ruhun

Güneşe hasret haliyim şimdi
Ve ben her gece
Gözyaşlarıma karışan
Acılarını öpüyorum


Besteciler: Halit Bilgiç / Hasancan Simsek


" Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu ; o ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık seven yanılmış, sevilende yabancılanmıştı."



"Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor."