05-30-2023, 08:59 AM
HESAPSIZ AYRILIK
böyle kaçıp gidiyorsun
geçermi sandın
unuttunmu yoksa ayyüzlüm
hayatı benden aldın
gömemezsin acıları
serttir toprağı ayrılığın
kalbini bana bırakıpta kaçtığında
ölüm gelirmi sandın
hazırmısın
dört duvar ardında
çözülmemiş sevda düğümleri alnında
üstelik bensiz yolun karanlığında
göğsünde ateşlere nisbet
aşk ın kızıllığında
yakalanmaya vuslat özleminin tuzaklarına
daha bakmadın bensiz
güneşin kızıl doğuşuna tepenin ardından
yudumlamadın suyu ayrı bardaktan
ve birkez dahi olsun
bahsetmemişken
ucu zehirli ayrılık oklarının
acıda neymiş dedirten yaralamalarından
bir tek cümleye sığdır bari
nedir nedir böyle beni gözü yaşlı
sökülen kalmimle ardından baktırman
ne gelirse senden
katlanırdım demiştim hatırlarmısın
ne olabilirdi ki beni yaralayacak olan
sen yanımdayken
sensiz olmayı denemek istemiyorum
buruş buruş olacaktık bir yastıkta hani
ayrılık acısı yoktu hiç hesapta
başka bir cennete uçmayacaktın ya hani
hatırla benim dallarımdan
bu kaçışın neden
nolur tek cümle
korkmayışın neden ayrılık acısından
sen demiştin hatırla
göğsün huzurun tek adresi
kalbin sanki aşkın doğma sebebi
sonu gelmeyecek ayrılığa yol alırken
iyi düşündünmü
hala bende onların hepsi
ve düşünemedinmi
kalbi de göğsüde çoşturan sendin
sendin tek sebebi
yoksa hiç olamayacağını düşündüğün
o lanet pempe pancur lu ev mi
attı beni sevdanın ardına
güvenemedin sonbahar ın bir gün bitip te
geleceğine ilbaharın
tüm ihtişamıyla odamızın duvarlarına
biliyormusun hiç bir şey yakmadı beni,
o gülüşün vardı ya
ağlamaya karışmış
hani dönüp giderken tökezleyiP
düşmelerin
ve son verdiğim kırmızı gül elinde
İŞTE o kırkızı gülün ağlaması yaktı beni
inlmeleri hala yaradır ciğerimde
sana son kez aşkım dememe izin ver
çünkü sen gittiğini sanırken
ayakların pembe pancurun hevesinde
ama kalbin ise hiç ayrılmamış benimle işte
artık daha iyi biliyorum
hangimizin aşkı derinde
elvada demiyorum aşkım
nerede olsanda kalbin bende biliyorum
ve biliyorum ki
o ağlamaya karışmış gülüşünle
dokunuşlarından korkan parmaların
kimin göğüs kafesinde
ben ise hala erimekteyim
yakıp beni de içine attığın ayrılık ateşinde
PAŞA VAROL(LXL)
böyle kaçıp gidiyorsun
geçermi sandın
unuttunmu yoksa ayyüzlüm
hayatı benden aldın
gömemezsin acıları
serttir toprağı ayrılığın
kalbini bana bırakıpta kaçtığında
ölüm gelirmi sandın
hazırmısın
dört duvar ardında
çözülmemiş sevda düğümleri alnında
üstelik bensiz yolun karanlığında
göğsünde ateşlere nisbet
aşk ın kızıllığında
yakalanmaya vuslat özleminin tuzaklarına
daha bakmadın bensiz
güneşin kızıl doğuşuna tepenin ardından
yudumlamadın suyu ayrı bardaktan
ve birkez dahi olsun
bahsetmemişken
ucu zehirli ayrılık oklarının
acıda neymiş dedirten yaralamalarından
bir tek cümleye sığdır bari
nedir nedir böyle beni gözü yaşlı
sökülen kalmimle ardından baktırman
ne gelirse senden
katlanırdım demiştim hatırlarmısın
ne olabilirdi ki beni yaralayacak olan
sen yanımdayken
sensiz olmayı denemek istemiyorum
buruş buruş olacaktık bir yastıkta hani
ayrılık acısı yoktu hiç hesapta
başka bir cennete uçmayacaktın ya hani
hatırla benim dallarımdan
bu kaçışın neden
nolur tek cümle
korkmayışın neden ayrılık acısından
sen demiştin hatırla
göğsün huzurun tek adresi
kalbin sanki aşkın doğma sebebi
sonu gelmeyecek ayrılığa yol alırken
iyi düşündünmü
hala bende onların hepsi
ve düşünemedinmi
kalbi de göğsüde çoşturan sendin
sendin tek sebebi
yoksa hiç olamayacağını düşündüğün
o lanet pempe pancur lu ev mi
attı beni sevdanın ardına
güvenemedin sonbahar ın bir gün bitip te
geleceğine ilbaharın
tüm ihtişamıyla odamızın duvarlarına
biliyormusun hiç bir şey yakmadı beni,
o gülüşün vardı ya
ağlamaya karışmış
hani dönüp giderken tökezleyiP
düşmelerin
ve son verdiğim kırmızı gül elinde
İŞTE o kırkızı gülün ağlaması yaktı beni
inlmeleri hala yaradır ciğerimde
sana son kez aşkım dememe izin ver
çünkü sen gittiğini sanırken
ayakların pembe pancurun hevesinde
ama kalbin ise hiç ayrılmamış benimle işte
artık daha iyi biliyorum
hangimizin aşkı derinde
elvada demiyorum aşkım
nerede olsanda kalbin bende biliyorum
ve biliyorum ki
o ağlamaya karışmış gülüşünle
dokunuşlarından korkan parmaların
kimin göğüs kafesinde
ben ise hala erimekteyim
yakıp beni de içine attığın ayrılık ateşinde
PAŞA VAROL(LXL)